Filistinlilere değil, kendinize acıyın…

Konu: Filistinlilere değil, kendinize acıyın… Paz Ocak 18, 2009 5:39 pm

Kürd olmak tarif edilemeyen bir duygudur, bunu yaşayınca anlıyorsunuz. Almanya’da ne zaman Basklılar ve Kuzey İrlandalılarla tanışsam, ilk defa gördüğüm bu insanlarla aramızda dayanılmaz bir yakınlık, dostluk hâsıl oluyordu. Bir şeyler bizi birbirimize çekiyor, oturup dertleşmek, paylaşmak için acayip bir istek kendini gösteriyordu. Filistinliler de benim için bu cenahtandı. Diğer onlarca Arap ülkesinden gelenlerle iyi bir arkadaşlık kuramamışken, Filistinliler de Basklılar gibi önyargısız önkoşulsuz dosttu, kardeşti.
Öğrenci Yurdunda Filistinli bir tıp öğrencisiyle tanıştığımda bu defa farklı oldu. “Filistinliler benim için diğer Araplardan farklı” dediğimde Filistinlinin yüzü asıldı; “Bizim acınacak bir halimiz yok, kimse bize acımasın” dedi. İrkildim. Acımak pasif hümanizmdir zaten. Oturur ağlarsınız, vicdan rahatlar, kendinizi sahte bir şekilde tatmin eder ve yine kendinize dokunmadan kaldığınız yerden devam edersiniz. Birilerinin size acıdığını görmek de iğrenç bir şeydir; Almanya’daki ilk aylarımda tanıştığım insanlara içinde bulunduğum şartları anlattığımda, bana acıyarak bakmışlardı; kendi kendime gülüyordum onların bu haline, “bana değil, kendinize acıyın” diyordum içimden.
Kısa bir zaman sonra Filistinli arkadaşımla aramızda dayanılmaz bir yakınlık, dostluk hâsıl oldu. Bir Basklıya, kendime ne kadar acıyorsam ona da o kadar acıyordum. Aynı dünyanın insanlarıydık, bunu anlamıştık.
Beni irkilten bir cümle daha sarf etti; “Başta diğer Araplar ve Müslümanlar olmak üzere hemen herkes Filistinlileri kullanıyor” demişti. Çoğu Arap ülkesinde iktidarı hedefleyen siyasi partiler, “Filistin sorununu çözeceğiz” palavrasıyla halktan oy toplayıp önce iktidar koltuğuna, sonra da ABD’nin kucağına oturuyorlardı.
Acınmak ve kullanılmak, işte bu iki kavram Filistinliler için özel bir öneme sahip.
Gerçekten acınası durumda olanlar da var. Onlar Filistin’de değil, Anadolu’da yaşıyorlar ve Müslüman olduğunu söyleyen Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) eşbaşkanına oy veriyorlar. Sempati duymakla ilgili olarak ABD ve Filistin kelimeleri yan yana geldiğinde, sadece birini tercih etmek zorundasınız. İkisine bir den sempati duymak ikiyüzlülüktür, acınası hale düşmektir.
ABD soğuk savaş döneminde Talibanlara, Hamas’a, Müslüman Kardeşlere destek çıkmış, Sovyetler yıkıldıktan sonra küfür edip, aşağılayarak zorla şiddete yöneltmişti. Sonra “işte terör” deyip önce Afganistan’da Irak’ta bir milyondan (rakamla 1.000.000) fazla insanı katletmişti. İsrail de boş durmamış, binlerce Filistinliyi Lübnanlının kafasını koparmıştı.
Dün Erdoğan BOP eşbaşkanı olduğunu itiraf etti ve Ankara’ya getirilen Filistinli çocuğu hastanede ziyaret ederken de ağladı.
Bir taraftan o çocuğun haline acıyacaksın, diğer yanda onu kesen cellâdın yakın müttefiki olacaksın. Bu ikiyüzlülük değil, acıdığını ve kullandığını düşünürken, kendine acıması gerektiğini akıl edememektir.