By_H@cKeRo Onursal Üye
Mesaj Sayısı : 164 Yaş : 42 Nerden : her yerden aynı zamanda hicbir yerden İş/Hobiler : yönetici Lakap : By_H@cKeRo Kayıt tarihi : 15/01/09
| Konu: Türkü Sözlüğü M Perş. Ocak 29, 2009 1:58 pm | |
| Mah: Ay. Mahbup: Sevilen, sevgili. Mahı: Balık. Mahıtaban: Parlayıcı, parlak ay. Mahi göz: Mahveden göz. Mahim: Ay yüzlü sevgilim. Mahpara: Mahpare, ay parçası, ay benzeri. Mahrama: Mendil. Mahzun: Üzgün, üzüntülü. Mahzun: Üzüntülü, kederli, tasalı. Mail olmak: Meyli olmak, ehli olmak. Mail: Ehil, meyil. Malamat: Ortaya çıkarma, açıklama. Malı: Çapı, yağlık, başa sarılan örtü. Mamur: Bayındır, bakımlı. Man: Bana. Mar: Yılan. Maral bakışan: Dişi geyik gibi bakışına. Maral: Dişi geyik. Maslahat: Uğraş. Maş: Baklagillerden yenilebilen bir bitki, taneleri ufak bir tür börülce. 2.Mercimek. Maşrık: Doğu yönü. Mavu: Mavi, göl. Mayıl olmak: Meyil vermek, sevmek, gönül vermek. Mecal: Güçlük, dinçlik, derman, takat. Mecnun: Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı. Medet: Yardım çağrısı. Mefta: (Meftah) Hazine, Mehriban: Dost, seven, güler yüzlü, sevecen. Meknun: Örtülü, gizli, saklı, Mektep uşağı: Okul çocuğu, öğrenci. Melaik: Melekler. Melhem: Merhem, acıyı giderecek, iyileştirecek em. Melil: Üzgün, üzüntülü. Melul: Üzgün, üzüntülü. Men: Ben. Menal: Ele geçirilen, sahip olunan varlık; mal, mülk. Menem: Benim. Menevşe: Menekşe. Merduvan: Merdiven. Mesgen: Mesken, barmak, yuva. Mesnevi: Her beyti ayrı uyaklı -başlı başına uyaklı- bir Divan Edebiyatı koşuk biçimi. Bu türdeki yapıtların genel adı. Mest: Sarhoş, aklı başında olmayan. Meta: Sermaye, satılacak mal, Metederem: Överim. Metel: Şaşkın. Mevla: Tanrı. Meyil: Meyil vermek, gönül vermek, ilgi yöneltmek, ilgi duymak. Meyli: Gönlü, isteği, dileği. Mezer: Mezar. Mihman: Misafir. Mihnet: Sıkıntı, çile. Mihr-i muhabbet: Sevgi ve aşk, aşk güneşi. Mihrap: Sevgilinin kaşları, mihrabın girintili yapısının bir yaya benzetilerek, kutsallığa yönelmiş bir övgü ile sevgilinin kaşlarının anlatılmasında kullanılması. Minasip: Uygun. Mor menevşe: Mor menekşe, menekşe. Muhannet: Korkak, soğuk davranışlı, uzak. Muhip: Seven, sevgi besleyen. Muhkem: Sağlam, metin, sıkı sıkıya kuvvetli, tahkim edilmiş, sağlamlaştırılmış. Mukadder: Kader , kısmet. tayin olunmuş. Musahip: Yol kardeşi, birlikte olan, arkadaş. Muş: Muş ili. Müjgan: Kirpikler. Münkir: İnkar eden. Müptela: Bir şeye tutulmuş, düşkün, aşık. Mürşit: İrşad eden, doğru yolu gösteren, gafletten uyandıran, Peygamber varisi olan kılavuz. Tarikat piri, şeyhi. Müsahip: Yol kardeşliği. Müstecap: Hoş görülen, istediği kabul edilen, icabet olunmuş | |
|