By_H@cKeRo
Onursal Üye
 Mesaj Sayısı : 164
Yaş : 42
Nerden : her yerden aynı zamanda hicbir yerden
İş/Hobiler : yönetici
Lakap : By_H@cKeRo
Kayıt tarihi : 15/01/09
 |  Konu: Türkü Sözlüğü K  Perş. Ocak 29, 2009 2:00 pm | |
| Kable en temüti: Ölmeden evvel ölünüz.(Hadis-i şerif),(Alevi-Bektaşi yolunda bir ön koşul).
Kada: Kaza, kötülük, yıkım, ilenç.
Kadir Mevla: Gücü sonsuz Tanrı.
Kaf: Söylence ve masallara göre yerküreyi çevreleyen zümrüt dağ. Kafdağı. Kafda koymak: Mutluluğa, esenliğe kavuşturmak.
Kafdan Kafa hükmetmek: Kafdağı'ndan Kafdağı'na; yer kürenin bir ucundan bir ucuna hükmetmek.
Kaftan: çoğu ipekli, uzun, süslü üst giysi.
Kail: Söyleyen, diyen. Razı olmuş, boyun eğmiş.
Kalem kaş: İnce, düzgün kaş.
Kalım mı: Kalayım mı?
Kamaşma: Fazla ışık nedeniyle gözün bakamaz duruma gelmesi.
Kamaşti: Kamaştı.
Kame: Kama, silah olarak kullanılan iki ağızlı, iki ağzı da kesici uzun bıçak.
Kamer: Ay.
Kamu: Bütün.
Kanara: Büyük, kaba budaklı ağaç.
Kanlısı olmak: Ölümüne neden olmak.
Kar: Etki.
Kara çalmak: 1. Suç yüklemek 2. Sürme çekmek.
Karabağır: Acılı yürek.
Karahal: Kara benekli bir av kuşu.
Karakoyunnu: Karakoyunlu, Karakoyunlu Türkmeni.
Karakuş: Kartal türünden yırtıcı kuş.
Karal: Karar, dayanç, dayanma gücü.
Karayel: Karayel, kuzeybatıdan esen soğuk rüzgar.
Katam: Katayım.
Katar katar: Sıra sıra.
Katar: 1 .Bir kervanı oluşturan dizi. 2.Göçmen kuşların göç dönemlerinde havada oluşturdukları küme, dizi, sıra.
Kaygu: Kaygı.
Kaytarmak: 1. Geri çevirmek. 2. Geri dönmek.
Kazalağ kazalak: 1. Gündoğumunda bahçelerde ötüşen bir soy boz renkli küçük kuş. 2. Beyaz ve sarı tüylü, gagası sarı ve siyah renkli bir cins yaban ördeği.
Kehlan: Küheylan, soylu Arap atı.
Kehlik: Keklik.
Keklik sekişli: Keklik yürüyüşlü.
Kelam: Söz, konuşma.
Kem: Uğursuz, kötü. Uygunsuz.
Kemarbast: 1. Yeni evlenen kızın beline bağlanan kuşak. 2. Hz. Ali'nin oğulları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin ile birlikte on yedi yakınına taktığı söylenen ve kemeri simgeleyen kumaş.
Kemha: Bir cins ipek kumaş.
Kemter: Hakir, itibarsız, aciz, zavallı, kul, köle.
Kendir: Kendir bitkisinden yapılma ip, urgan.
Kerem: Asalet, asillik, soyluluk, cömertlik, el açıklığı, lütuf, bağış.
Kerem: İyilik, bağış.
Kete: Bir tür çörek.
Kezel: Kuru yaprak, kuru güz yaprağı.
Kılmak: Etmek, eylemek, yapmak.
Kır: Kül rengine çalan, beyazla az miktarda siyahın karışmasından oluşan renk, beğenilen bir at rengi.
Kızıl: Kızıl, parlak kırmızı renkli.
Kocalık: Yaşlılık, ihtiyarlık.
Koç kuzu hurcu: Koç katımı günlerinde çobanlara gönderilen şölen heybesi.
Kofu: Evli kadınların başlarına giydikleri üzeri kadifeyle kaplı, altın, gümüş paralarla bezeli tahta başlık. 2. Üstü sargılı, altın, gümüş paralarla bezeli kadın başlığı, fes.
Koma: Küme, yığın.
Kor: Kör.
Kömegi: Sivri çadır biçiminde taş yığını.
Köynek: Gömlek, göynek.
Köz: Kor ateş, kor halindeki ateş.
Kühlan: Küheylan, soylu Arap atı.
Kühüstan: Dağlık yer, dağı çok olan mevki.
Külhan: Hamam ocağı, hamamda suyun ısıtıldığı yer | |
|
